Volkan Demirel, çadırlar ve prefabrik evlere isyan etti  

Fenerbahçe efsanesi Volkan Demirel, Kahramanmaraş depremi sırasında yaptıklarıyla tüm Türkiye’nin kalbine işledi… artık kendisinden nefret eden Galatasaray taraftarları bile kendisine sempati duyuyor. Volkan Demirel, Alman Sport-1 kanalına uzun bir röportaj verdi. İşte o röportajda verdiği cevaplar.  

* Şehirde içecek bir şişe su bile yoktu. Hatay halkının hiçbir şeyi yoktu. Bu insanlar dünyanın her yerinden yardım aldılar, ancak hala yeterli değil ve sorunlar henüz çözülmedi

* Çadırlar var ama ıslanıyorlar. Kimse orada kalamıyor. Prefabrike evler var ama içlerinde sadece bir kişi uyuyabiliyor.

* Allah'a şükürler olsun ki her yerden, özellikle Almanya'dan yardım geliyor. Oradan en büyük yardım baget ve ekmekti. Alman polisi 480 bin termal battaniye gönderdi. Bu yüzden röportajı, geri bir şeyler ödemek için yapıyorum. 

* Fenerbahçe'nin eski kalecisi olarak popülerliğimi kullanmak ve Dortmund, Bayern Münih, Schalke,  Düsseldorf, Mainz gibi Alman kulüplerinin yöneticileriyle konuşmak istediğimi düşündüm. Maç  düzenlemek istediğim yer burası. Mainz 05 ilk günden beri bizi destekliyor. Bu fikirle bana kapıları açtılar. Para bağışlamak istemiyorum, sadece yardım oyunları düzenlemek istiyorum. Elde ettiğim geliri ülkemizdeki insanları desteklemek için kullanmak istiyorum. Türkiye'de hala büyük sorunların yaşandığı 11 ilimiz var. Ülkemizdeki amatör kulüplerin elinde hiçbir şey kalmadı. Bu çocuklara yardım etmek istiyorum. Almanya'daki konsolosluklardan da yardım isteyeceğim. Bunu kendim için değil, Türk futbolunun geleceği için yapıyorum.

* Dortmund ve Düsseldorflu oyuncular kendilerini çok olumlu ifade ettiler. Dediğim gibi Mainz bizi ilk günden beri destekledi. Kulübüm ligden çekildi. Takımı yeniden inşa etmesi gerekiyor. Biz Mersin'de oynuyoruz çünkü Hatay'da oynayamayız. Bayern patronlarıyla da görüştüm, Hamit ve Halil Altıntop bana çok destek verdi. Dortmund da Nuri Şahin aracılığıyla yaptı. Almanya ve Türkiye yıllardır birbirine bağlı ve Almanya'nın neresine gidersem gideyim, İstanbul'da olduğumu düşünüyorum.

* Bunu ailemle birlikte yaşadım, Kasımpaşa'ya karşı depremden önceki son maçta oradaydılar. Hayatımdaki son mutlu günüm olabilirdi. Bir daha asla bu kadar mutlu olacağımı sanmıyorum. Ertesi sabah neredeyse her şeyimizi kaybettik. İyi tanıdığım o kadar çok insan öldü ki.

* Çocuklarımı kaybedebilirdim. Hayatta kaldığımız için şanslıydık. Personelimden insanlar saatlerce molozların altında kaldı. Büyük kızım hala bundan muzdarip. İnsanlar deprem hakkında konuştuğunda artık bunu duymak istemiyor. Ama hayat bir şekilde devam etmek zorunda.

* Christian Atsu 97. dakikada galibiyet golünü atarak skoru 1-0 yaptı. Bu hayatımın en mutlu günü olarak kalacak. Çünkü ondan sonra bu korkunç deprem meydana geldi. Bir daha asla içimde o neşeyi yaşayacağımı sanmıyorum

* Atsu harika bir insandı. Onun hakkında bir hikaye anlatmak istiyorum. Bir keresinde yedeklerle antrenman sahasına gelmişti. Ona sordum, 'Sorun ne? Evleniyor musun?' Yılbaşı gecesi veya tatil gibi özel günlerde çalışanlara biraz neşelendirmek istediğini söyledi. Para onun için hiçbir zaman önemli değildi. Kulüpteki herkese para verdi. Bu beni etkiledi, çünkü kazandığı şey çok azdı.

* Christian her zaman sadece oynamak istedi. Ve formda olduğunda, benim için oynadı. Son maçta golünü attı, sonra maalesef aramızdan ayrıldı. Hepimiz onu sevdik ve her zaman hatırlayacağız. Böyle harika bir insanı kaybetmek kolay değil. (Demirel'in gözlerinde yaşlar oluştu.) Christian da tıpkı sportif direktörümüz, şefimiz ve genç oyuncular gibi zihnimde yaşamaya devam ediyor. Hatay'da bana yakın olan 100 kişiden 50'si artık hayatta değil.

* Herkes bana neyin daha güzel olduğunu soruyor. Kalecilik mi yoksa antrenör mü? Şimdi diyorum ki antrenör olmak daha güzel. Fikirlerime ikna etmem gereken bir ekibim var. Oyuncular bana inanırsa, o zaman her şeyi yaparlar. Bundan daha güzel bir şey yoktur. Bir oyuncu olarak, yalnız bir kurtsunuz. Ama şimdi çocuklarıma bir şeyler öğretebilirim ve bu özel bir şey.

* Ben Fenerbahçe'nin teknik direktörü olmak zorunda değilim, ben Fenerbahçe'yim. Tabii ki, eğer sorulursa bunu yapmaktan inanılmaz derecede gurur duyarım. Fenerbahçe benim hayatım. Orada 18 yıl boyunca kalede oldum. 2 yıl boyunca yardımcı antrenörlük yaptım. O zaman kendimi daha da geliştirmek için uzaktayım, böylece belki de tecrübeli bir teknik direktör olarak Fener'e geri dönebilirim. Fenerbahçe benim ailem. Fenerbahçe sayesinde olduğum kişi oldum. Bu kulüp için çalışmaya her zaman hazırım.

* Tabii ki hatalar yaptım. Ama her hatadan bir şeyler öğrendim. Bir kaleci olarak, rakip taraftarların sevgilisi değildim. Bazı insanlar benimle iyi geçinemedi. Ama asla kasıtlı olarak kimseyi kışkırtmadım ya da onlara zarar vermek istemedim. Bunların çoğu duygularımdan ve kazanma isteğimden kaynaklandı.

* Daum, Fenerbahçe'de düzenli kaleci olmamı sağladı. Gençken bana formayı verdi. Ona acil şifa diliyorum. Ama antrenörüm, Daum dediğim gibi, zihinsel olarak güçlü. Kansere karşı savaşı kazanacak. Daum her zaman bir savaşçı olmuştur. Gelecek yıllar boyunca bizimle kalacak.

* Onun futbolculuk nitelikleri hakkında konuşmamıza gerek yok. Bunu her yerde kanıtladı. Ancak yaş nedeniyle futbol kariyerinizin sonuna geldiğinizde, otomatik olarak artık eskisi gibi değilsiniz.  Özil Fenerbahçe'ye geldiğinde ondan çok şey bekleniyordu. Ama ne yazık ki performans gösteremedi. Artık eski Mesut değildi. Fenerbahçe ondan faydalanamadı. Şimdi kariyerine son verdi. İçe dönük bir adam. Kendi hayatınızdan siz sorumlusunuz. Ne yazık ki, sonunda sakatlıklar her zaman vardı. Özil'in en büyük sorunu artık formda olmamasıydı. Mesut'u çok seviyor, başarılı bir hayat sürmeye devam etmesini diliyorum.